● ترانه ای که به خاطر صداقت و پاکی تقدیم مادر حامد طلوعی شد

● جایزه بهترین کارگردانی امسال را محسون تقدیم کرد

صحبتهای مهم محسون کرمزیگول در مراسم اهدای جوائز بهترین کارگردان:

مراسم اهدای جوائز پروانه طلائی 2016 برگزار شد. محسون کرمزیگول 4 روز پیش برابر با یکشنبه 23 آبان ماه 1395 به این مراسم دعوت شد و جایزه بهترین کارگردانی امسال را تقدیم خانم "چاره ویلا لوستووالی" کرد. سایت محسون کرمزیگول در ایران اعتقاد داشت محسون کرمزیگول در هنگام صحبت خیلی کوتاه صحبت کرد و در هنگام خواندن نام بهترین کارگردان صدایش به وضوح بغض داشت. فقط یکی از مطبوعات ترکیه "تکویم" هم در نگاه تیزبینانه این مسئله را درک کرده و آنرا نوعی هتک حرمت عامیانه نسبت به آقای محسون کرمزیگول توصیف نمود. این خبرگزاری اعتقاد داشت محسون کرمزیگول به روی صحنه آمد اما به معنای واقعی کلمه خشمگین بود.

اگر به تصویر محسون کرمزیگول در هنگام قرائت نام بهترین کارگردان دقت کنید و به جمع کردن لب هایش بعد از قرائت دقت کنید. همچنین به آهی که در هنگام قرائت می کشد توجه کنید. به هر حال جایزه بهترین کارگردانی امسال هم با دست خود محسون و با بغض اهدا شد. تا محسون کرمزیگول یکباری دیگر ویترین خودش را خالی از جوائز رسمی ببیند. اما این اتفاق چیزی از شایستگی او در سینما کم نخواهد کرد. حال به صحبتهای محسون کرمزیگول می پردازیم. محسون کرمزیگول با همان ادب و احترام شخصیت خود این جایزه را تقدیم کرد.

لطفا به ادامه مطلب مراجعه نمایید...

● آغاز میکس و مونتاژ پروژه انگشت وزیر

فیلم سینمایی انگشت وزیر در مرحله مونتاژ اولیه به سر می برد:

دیگر کم کم به آغاز روز شمار معکوس 50 روز و اکران پنجمین فیلم سینمایی رسمی محسون کرمزگول می رسیم. روز گذشته این فیلم سینمایی درحالیکه کمتر از 50 روز دیگر به اکران آن باقی مانده است برای مونتاژ اولیه وارد استدیو شد. محسون کرمزیگول با انتشار اولین پوستر این فیلم سینمایی افزود: "اولین پوستر این فیلم سینمایی برای شماها... ما تلاش زیادی را برای ساخت این فیلم سینمایی صرف کردیم. شماها به یک زمان متفاوت می روید، یک دنیای متفاوتی را با ما خواهید دید. 8 بهمن ماه 1395"

بشدت همه علاقه مندان منتظر اکران این فیلم سینمایی هستند. عده زیادی از هم اکنون خودشان را برای رفتن به سینما و تماشای این فیلم سینمایی آماده کرده اند. محسون با هزار امید و عشق و علاقه به ساخت این فییلم سینمایی مبادرت ورزیده است و همه کسانی که به وی تعلق خاطر دارند با جان و دل بی صبرانه منتظر تماشای او از قاب سینما هستند. امیدوار هستیم این فیلم سینمایی به کشور ایران هم راه پیدا نماید. همچنین برای محسون و اکیپ او آرزوی موفقیت داریم.

لطفا به ادامه مطلب مراجعه نمایید...

● انگشت وزیر به کدام سو نشانه می رود

انگشت وزیر در 27 ژانویه برابر با جمعه 8 بهمن ماه اکران می شود:

پرتره ای خنده دار از دوران عثمانی. محسون بازهم خنده را به لبان علاقه مندانش به ارمغان می آورد. محسون کرمزیگول اینبار با شلوار کردی ظاهر شده و همه را به خنده وا می دارد. همانطور که در مطالب قبلی اشاره شد محسون در نقش حمدالله باربر بازی می کند. منظور از باربر به گفته خود محسون "خرِ انسان" است یعنی انسانی که انسان دیگر را حمل می کند. محسون در این فیلم به حکایت انسانهای از دست رفته اشاره میکند و همچنین از همه کسانی که همکاری می کنند تشکر کرد.

مرات توکات طبق معمول تهیه کننده فیلم محسون است و پوستر این فیلم را منتشر کرد. خود محسون کارگردانی این فیلم سینمایی را به عهده دارد. محسون پس از 1 سال و نیم موفق شد که فیلمنامه پروژه "انگشت وزیر" را تمام کند. داستان این فیلم حول محور زنان می چرخد و یک داستان کاملا دراماتیک دارد. باز هم شاهد رقص های کردی محسون هستیم. شکل و شمایل فیلم مخاطبان را به یاد فیلم های سینمایی فرشته سفید، خورشید را دیدم و معجزه می اندازد.

لطفا به ادامه مطلب مراجعه نمایید...

● آیا دوره پروژه های جدید و متفاوت موسیقی آغاز خواهد شد

آیا دوره سینمایی که از دریاچه نمک آغاز شد به دریاچه نمک ختم می شود:

در دوره ای از امپراطوری عثمانی، "انگشت وزیر" به توصیف داستان و معرفی جنگ متعلق به پنج فرهنگ از مناطق جغرافیایی مختلف می پردازد که از پنج منطقه مختلف انتخاب شده است. در این فیلم، از یک زبان طنز سنگین و کمدی استفاده شده است و تمایلات غالب و حساسیت های محسون کرمزیگول نسبت به رویدادهای اجتماعی بطور چشمگیری احساس خواهد شد. این هنرمند با ریش بلند و چهره ای بسیار حیرت انگیز در طول داستان فیلم در نقش باربر در دوران عثمانی منعکس شده است.

خروجی کار محسون و رکورد استقبال از کارهای سینمایی محسون تا به امروز بدین شکل بوده است: "فرشته سفید" 2 میلیون و 32 هزار نفر، "خورشید را دیدم" 2 میلیون و 566 هزار نفر، پنج مناره در نیویورک" 3 میلیون و 474 هزار نفر، معجزه 3 میلیون و 737 هزار نفر، و مجموعا 12 میلیون بار از کارهای سینمایی او استقبال مردمی بعمل آمده است. نکته جالب این فیلم سینمایی اولین پوستر منتشر شده در دریاچه نمک توسط "امراه یوسل" بود همانجایی که محسون اولین فیلم سینمایی اش را در انجا ساخته بود!

لطفا به ادامه مطلب مراجعه نمایید...

● صحنه هایی از فیلم انگشت وزیر

آماده سازی فیلم "انگشت وزیر" برای اکران در سال 2017:

فیلم "انگشت وزیر" بزودی 25 ژانویه 2017 میلادی برابر با چهارشنبه 6 بهمن ماه 1395 به اکران خواهد رفت و هم اکنون به سرعت در حال آماده سازی است. "گولبن ارگن" بعنوان بازیگر نقش اول در این فیلم به ایفای نقش می پردازد. اکیپ محسون در تلاش هستند تا هر چه سریعتر این فیلم سینمایی را در زانویه 2017 به اکران ببرند. گزارشات و تصاویر حاکی از آنست که محسون کرمزیگول خودش در نقش یک باربر به ایفای نقش می پردازد اگرچه لباسهای تن او چنین چیزی را نشان نمی دهد. محسون همچنین ابراز امیدواری کرده که دستاورد بزرگی در حوزه سینما ایجاد خواهد شد.

جزئیات بیشتری در مورد این فیلم منتشر نشده و محسون کرمزیگول جزئیات و تصاویر بیشتر این فیلم را به تاریخ 8 بهمن ماه 1395 موکول کرد. گفتنی است همانطور که اشاره شد محسون خودش هم در این فیلم سینمایی به ایفای نقش می پردازد و برای بازی در فیلم سینمایی "انگشت وزیز" گریم شده است و با محاسن بلند و ابروهای بلند و بهم ریخته در فیلم دیده می شود. به نقل از سایت فارسی محسون کرمزیگول در (مطلب شماره 1002) الگویی برای ساخت این فیلم به محسون ارزیابی و پیشنهاد شد که با تصاویر جدید منتشر شده از فیلم شباهت زیادی دارد.

لطفا به ادامه مطلب مراجعه کنید...

● عشق در قسم ها می پوسد...

به قلم نویسنده بزرگ کشور سینا عباسی هولاسو:

روستای جوکندان، روستایی پیرتر از تاریخ در دل تالش. جایی که مردمانش روزی شان را از دریا و زمین می گیرند. همی پی خدا هستند و هم پی نان. من متولد جوکندانم. یک شمالی ام. یک تالشی. کسی که می تواند به لهجه باران تکلم کند. زبان جنگل را می دانیم. اینجا همه چیز سبز است و بارانی. کوه هایی که آبادی را مثل حصاری در آغوش کشیده است. نگهبانان طبیعی این مرز و بوم اند. مدرسه ام را تا مقطع راهنمایی در جوکندان سپری کردم. من بودم و دریا. من بودم و جنگل. من بودم و کوه. من بودم و لحظه های تنهایی. من بودم و صدایی که باید می بود؟! اما جای خالی اش، سکوتش همیشه به من این تلنگر را می زد که صدایی هست ماورایی، صدایی هست اهورایی ، صدایی ناب، صدایی که از حنجره انسان به گوش می رسد اما دریغ!

کودکی هایم را در جوکندان گذارندم. در آن آبادی که نصف بیشتر سال بارانی ست. و چترهایی که مهربانانه بر روی سر اهالی آبادی بی منت افراشته شده اند. من بودم و هم بازی هایم و بازی های ناب کودکی. خبری از پول نبود. اصلا چیزی از معامله سر در نمی آوردم. فقط بازی بود و گردش. فقط خنده بود که روی لب ها می نشست. پدرم کشاورز است. روزی اش را از خاک می گیرد. نانش آغشته به رنج است. دست های پینه بسته اش مهربانی خاصی دارند. چشمانش لبریز از دردهای زندگی است. و چین های پیشانی اش نشان از گذر سال های عمرش می باشد.

لطفا به ادامه مطلب مراجعه نمایید...

● وقتی که تو زیباترین تیتر زندگی من می شوی

دریا در انتظار طلوعی روشن برای دیدن طلوع گیلان موج می زند و من برای دیده شدن در دیده تو دریایی شدم:

ماجرای این داستان کاملا واقعی است. تقدیم به کسی که با آمدنش محسون می آید و با رفتنش محسون می رود.

اوایل پاییز است هوا رو به سردی می رود. داستان زندگی ای را خواندم که قلبم را به لرزه درآورد. خاطره هایی که مثل سکانس های یک فیلم با دور تند از جلوی چشمانم عبور می کرد. فرزندی که در سرزمین خوش آب و هوای شمال با آن دریای زیبایش و کوههای زیبا و جنگلهای سرسبزش در روستای جوکندان شهرستان تالش در استان گیلان در مزرعه ای دور دست در سال 1366 پا به دنیا گذاشت و رشد می کند و بعدها از زمانیکه خودش را میشناسد هر روز صبح قبل از طلوع گیلان از خواب برمی خیزد و تا شب در بین مزارع شالیزارها به کارهای سخت مشغول است. هم زمان با طلوع گیلان کمی دراز می کشد تا کمی استراحت کند و در دور دست ها رویای خانه ای با پنجرهایی طلایی همواره نظرش را جلب می کرد و با خود فکر می کرد چقدر زندگی در آن خانه در دور دست ها با آن وسایل شیک و مدرنی که باید داشته باشد لذت بخش و عالی خواهد بود. بالاخره یک روز من هم از این خانه ها خواهم خرید.

از آنطرف داستان غم انگیز مادری که در روستای جوکندان شهرستان تالش در استان گیلان با هزار امید با جگرگوشه اش وداع غم انگیزی می کند. مادر می داند با ریختن آب با تمام امیدهایش دارد وداع می کند. پسرم پسرم خدا نگهدارت باشه... چه لحظه سختیست تکرار سکانس “دایه” تداعی می شود لحظه های این مادر... به راستی آدمای تنها بهترین مسافران برای یک جاده ی تنها هستند. چه کسی می داند فرزند روستایی شالیکار با دست های پینه بسته که همه اوقاتش در خانه کاهگلی کوچک که بعدا آنرا هم نابود کردند و مزرعه کیوی و تعمیرگاه اتومبیل گذشته و همیشه با طلوع خورشید در دور دست ها به یاد خانه ای با پنجرهایی طلایی فکر می کرده آنقدر هم آرزوهایش دوردست نباشد و بعد ها طلوعی روشن در انتظار اوست... بله این همان تبلور طلوع خورشید در گیلان و روستای جوکندان است، چشمان او شناسنامه ی مردمانی است که انسانیت خود را هنوز از دست نداده اند، او به راستی حامد طلوعی طولگیلان است.

لطفا به ادامه مطلب مراجعه نمایید...